Een stukje uit mijn verleden
In mijn jeugd was er veel onvoorspelbaarheid en voelde thuis vaak als onveilig. Controle proberen te hebben werd toen een manier om met die gevoelens om te gaan; een soort van houvast in een omgeving die onduidelijk en beangstigend aanvoelde.
Zodoende begon mijn worsteling met eten rond mijn twaalfde. Wat startte met “minder snoepjes” groeide uit tot jaren van anorexia, gevolgd door periodes van eetbuien, overgeven en obsessieve controle. Soms at ik bijna niets, dan weer te veel. Rond mijn vijfentwintigste werd het iets stabieler, echter was de focus nog steeds gericht op ‘gezond eten’ – met strikte regels en weinig ruimte voor ontspanning.
Door therapie, zelfreflectie en steun van mensen om mij heen, kwam er steeds meer ruimte voor mildheid. Ik leerde signalen van mijn lichaam beter herkennen, werd me bewuster van mijn gedachten en overtuigingen, en durfde stapje voor stapje meer los te laten.
Ook heb ik lange tijd geworsteld met slapeloosheid. Wakker liggen, angstig zijn om niet te kunnen slapen en paniekaanvallen. Een cirkel van angst die er juist voor zorgde dat ik niet sliep. Hoe meer weerstand ik voelde, hoe harder ik ertegen vocht, en hoe sterker de spanning werd. Slapen werd uiteindelijk net zo’n strijd als eten dat ooit was.
Met name ACT (Acceptance and Commitment Therapy) en traumagericht adem- en lichaamswerk gaf me handvatten om, ondanks alle moeilijke gedachten, gevoelens en emoties, toch in beweging te blijven richting wat ik écht belangrijk vond. Ik leerde dat ik niet hoefde te wachten tot alles rustig en comfortabel voelde, en dat ik ook met angst, onzekerheid of onrust alsnog keuzes kon maken die bij mijn waarden pasten. Want uiteindelijk ben ik degene die kiest en beslist, elke keer opnieuw.
Opleidingen & certificeringen
- MSc Psychologie
- Acceptance and Commitment Therapy (Basis- en Verdiepingsopleiding)
- ACT-specialisatiecursus: De behandeling van slapeloosheid met ACT
- ACT-specialisatiecursus: ACT & Schematherapie
- Trauma Release Breathwork®